01:12:10
Yeni bir biyomateryal hayvanlarda kalp krizi hasarını iyileştiriyor. Sırada insanlar olabilir…

Kalp krizinden hemen sonra kullanılırsa, damardan verilen bu biyomateryal kalp fonksiyonlarını koruyabilir. Ayrıca travmatik beyin hasarını da tedavi edebilir. Kalp krizinden hemen sonra kalbe verilen yeni bir biyomateryal, hasarlı dokuyu içten dışa iyileştirebilir. Kalp krizleri kalp kası dokusunu öldürür, kalbi yaralar ve sadece altı saat sonra kalıcı hasar bırakır. Bu hasar kalbin düzgün çalışmasını engeller. Kalp krizinden hemen sonra hasarlı dokuyu iyileştirmeye başlamanın bir yolu olsaydı, doktorlar yara dokusunun gelişmesini önleyebilirdi.

San Diego’daki California Üniversitesi‘nde biyomühendis olan Karen Christman, “İdeal bir dünyada, kalp krizi geçiren bir hastayı hemen tedavi ederek dokunun bir kısmını kurtarmaya ve rejenerasyonu teşvik etmeye çalışırsınız" diyor.

Bu idealin peşinde koşmak Christman‘a bir grup araştırmacıyla birlikte biyomateryali geliştirmek için ilham verdi. Christman ve meslektaşlarının 29 Aralık’ta Nature Biomedical Engineering‘de yayımladıkları rapora göre, kemirgenlerde ve domuzlarda doku hasarını onardığı ve kalp krizinden hemen sonra iltihaplanmayı azalttığı görülüyor.

Araştırmada yer almayan Stanford Üniversitesi‘nden biyomedikal bilimci Vimala Bharadwaj, “Bence çok büyük bir potansiyeli var. Makale “yapmaya çalıştıkları şey için kesinlikle iyi bir kavram kanıtı."

Daha önce araştırmacılar vücut yağından elde edilen kök hücrelerin kemikleri, kasları ve kalbi iyileştirmek için kullanılabileceğini bulmuşlardı. Christman, kalp kası dokusundaki hücrelere yapısal destek sağlayan proteinlerin kafesi olan hücre dışı matris ile çalışmak istedi. Kök hücreler gibi bunun da rejeneratif yeteneklere sahip olduğunu ancak çok daha ucuz olduğunu söylüyor.

2009 yılında Christman‘ın ekibi bu matriksten parçacıklar kullanarak bir hidrojel üretti. Sıçanlarda ve daha sonra insanlarda yapılan denemeler, malzemenin hasarlı bölgelere bağlandığını ve hücre onarımını ve büyümesini desteklediğini gösterdi. Bununla birlikte, hidrojelin nispeten büyük parçacıkları nedeniyle, kalbe yalnızca bir iğne yoluyla iletilebiliyordu.

Christman, “Kalbe bir iğne batırmak aritmiyi tetikleyebilir" diyor. Bu tedaviyi kullanmak için doktorların kalp daha stabil hale gelene ve bu düzensiz kalp atışlarının olasılığı azalana kadar birkaç hafta beklemeleri gerekecektir. Bu da yara izini önlemek için çok geç bir süre olacaktır.

Ekip daha önce oluşturulan hidrojeli aldı, daha büyük parçacıkları bir santrifüjle eledi, böylece sadece nanopartiküller kaldı ve karışımı seyreltmek için su ekledi. Bu sayede kalp damarlarına intravenöz olarak verilebilecek kadar ince bir malzeme elde edildi.

Ekip, nanopartiküllerin boyutuna dayanarak, karışımın kalp krizinin neden olduğu kalp kan damarlarındaki herhangi bir boşluktan kaymasını ve çevredeki dokuya yapışmasını bekliyordu. Oraya ulaştığında, kalp iyileşirken koruyucu bir bariyer oluşturacaktı.

Bunun yerine, hayvanlar üzerinde yapılan deneyler hücre dışı matris malzemesinin sızıntı yapan damarlara bağlanarak bazı iltihap hücrelerinin ilk etapta kalp dokusuna geçmesini ve daha fazla hasara yol açmasını önlediğini gösterdi. Ekip, malzemenin kalpteki iltihabı azalttığını ve hücre büyümesini teşvik ederek iyileşme sürecini uyardığını bildiriyor.

Biyomateryalin klinik deneylere hazır hale getirilmesi için daha fazla güvenlik çalışmasına ihtiyaç duyulacak. İnsanlarda yapılacak ilk deneme büyük olasılıkla kalp krizi sonrası kalp dokusunu onarmak için olacak. Christman, “Motivasyonumun büyük bir kısmı bir şeyleri laboratuvardan çıkarıp gerçek dünyaya taşımak," diyor.

Christman, biyomateryalin bir başka gerçek dünya uygulamasının, travmatik bir yaralanma sonrası beyin de dahil olmak üzere, erişilmesi zor diğer organlardaki sızdıran kan damarlarının tedavisi olabileceğini belirtiyor.

Bharadwaj bu uygulamayı potansiyel olarak umut verici bulsa da, biyomateryalin travmatik bir yaralanmadan sonra beyindeki baş ağrılarını ve bilişsel veya hafıza eksikliklerini iyileştirip iyileştirmediğini görmek için testlere ihtiyaç olduğunu söylüyor. Gerçekten etkili bir TBI tedavisi olup olmadığını ölçmek için buna ihtiyaç var.

Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…