04:18:51

Yeni Araştırmaya Göre Güneş’in Manyetik Alanı Şaşırtıcı Derecede Yüzeye Yakın Bir Yerde Oluşuyor

Nature dergisinde yayımlanan bulgulara göre, yeni araştırmalar Güneş’in manyetik alanının yıldızın derinliklerinden değil, yüzeye yakın bir yerden kaynaklandığını gösteriyor. Bu, alanı güneş yüzeyinin yaklaşık 209 kilometre daha altına yerleştiren onlarca yıllık hakim bilimsel düşünceyi tersine çeviriyor. Ayrıca bizi Galileo’dan beri bilim insanlarının kafasını kurcalayan güneşin manyetik alanının doğasını anlamaya daha da yaklaştırıyor…

Northwestern Üniversitesi ve uluslararası araştırmacılardan oluşan bir ekip tarafından yürütülen çalışma, manyetik alanın aslında yüzeyin yaklaşık 321 kilometre altında oluştuğunu öne sürüyor. Bu durum, ekibin NASA süper bilgisayarında bir dizi karmaşık hesaplama yapmasının ardından keşfedildi. Bunların sadece ilk bulgular olduğunu ve verileri doğrulamak için daha fazla araştırma yapılması gerektiğini belirtmek gerekir.

Güneş’in manyetik alanı 11 yıl süren bir döngü içinde dalgalanır. Bu döngünün en güçlü kısmında, güneş ekvatorunda güçlü rüzgarlar ve güneş lekeleri ile birlikte Dünya’da aurora borealis’e neden olan malzeme bulutları oluşur. Manyetik alanı güneşin daha derinlerine yerleştiren önceki teoriler, bu çeşitli güneş olaylarını birbirine bağlamakta zorlandı. Bilim insanları, daha fazla çalışma yapıldığında, bu teoriyi sadece güneş olaylarının oluşumunu açıklamak için değil, aynı zamanda ne zaman gerçekleşeceklerini daha doğru bir şekilde tahmin etmek için de kullanabileceklerini umuyorlar.

Bu, bir sonraki aurora borealis olayının daha erken tahmin edilmesinden daha fazlasına yol açabilir. Güneş’in yoğun manyetik enerjisi aynı zamanda Güneş patlamalarının ve koronal kütle atımları adı verilen plazma püskürmelerinin de kaynağıdır. Bu püskürmeler Dünya’ya doğru ilerlediğinde, her türlü kötü şey meydana gelir. Bu durum, 1859 yılında dev bir jeomanyetik fırtınanın kaydedilmiş tarihteki en büyük güneş fırtınasını yarattığı zaman meydana gelmiştir.

Bu olay İngiliz astronom Richard Christopher Carrington‘a atfedilen Carrington Olayı olarak adlandırılır. Aslında güneşin yüzeyindeki manyetik bir patlama olan güneş patlaması, kısa bir süre için güneşi gölgede bıraktı ve gezegenin her yerinde aurora borealis’e benzer renkli ışıkların patlamasına neden oldu. Ayrıca telgraf kablolarını aşırı yükleyerek operatörleri şok etti ve telgraf kağıtlarını ateşe verdi. Oldukça kötüydü.

Bu olay 1859 yılında, elektriğin modern kullanımından, bilgisayarlardan ve ilgili tüm teknolojilerden önce gerçekleşmişti. Carrington Olayı gibi bir şey bugün meydana gelseydi, çok daha kötüsünü yaşardık. Yayılan X-ışınları ve ultraviyole ışık elektronik, radyo ve uydu sinyallerini engellerdi. Olay bir güneş radyasyonu fırtınasına neden olur ki bu da koruyucu teçhizatla tam olarak donatılmamış astronotlar için ölümcül olabilir.

Ayrıca bir koronal kütle atımının Dünya’nın manyetik alanına çarpmasına yol açacak ve bu da elektrik şebekelerini, cep telefonu uydularını, modern arabaları ve hatta uçakları durduracaktır. Bunun sonucunda ortaya çıkan küresel elektrik kesintileri aylarca sürebilir. Geçen ayki küçük – nispeten – fırtına elektronikleri bozdu ve bu Carrington büyüklüğünde bir olay değildi.

Dolayısıyla bu bulgular, teorik olarak, Dünya’ya çarpan büyük ölçekli güneş patlamaları için yeni erken uyarı yöntemleri hazırlamak için kullanılabilir. Bir gün, kasırga uyarıları ve benzerlerinin yanı sıra güneş patlaması uyarılarımız da olabilir. Araştırma şimdiden güneş lekeleri ile güneşin manyetik aktivitesi arasında bazı ilginç bağlantılar olduğunu gösterdi.

Edinburgh Üniversitesi‘nden çalışmanın başyazarı Geoffrey Vasil verdiği demeçte, “Güneş’i hâlâ doğru tahminler yapacak kadar iyi anlamıyoruz" dedi. Northwestern Üniversitesi‘nden yardımcı yazar Daniel Lecoanet, yeni bulguların bu gizemli süreci “nihayet çözme yolunda önemli bir adım olacağını" sözlerine ekledi.

Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…