A nne Kady Shell, küçük kızı hakkında şunları söylüyor: “Hattie tırnaklarını yaptırmayı ve kıyafetlerinin uyumlu olmasını seviyor ama sonra dışarı çıkıp bir ağaca tırmanacaktır ya da bir tavuğu sağa sola taşıyacaktır. “Evde yaklaşık 25 tavuğu var. Onları top gibi sağa sola taşıyor… Evde de var.”

Büyük kızı için annesi, “Hazel takılarının takılı olduğundan ve saç bandının giydikleriyle uyumlu olduğundan emin olur ve sonra çamur birikintilerinde oynar ve kız kardeşiyle aynı ağaca tırmanır" diyor.

Hattie, Rosemark, Tennessee kırsalındaki tavuklarla ilgilenirken, Hazel ise iki minyatür atıyla ilgilenir.

“Tavşanlar herkesindir," dedi Kady Shell. “Öyle söylüyorlar."

Biri çamurdan turta yapıyorsa, diğeri de onunla birlikte yapar.

Hazel olmadan Hattie‘yi bulamazsın ya da Hazel‘i Hattie olmadan bulamazsın, dedi anneleri. “Birbirleri olmadan arkadaşlarının doğum günü partilerine bile gitmiyorlar.”

İkili hiç 12 saatten fazla ayrı kalmamıştı.

“Buna kadar…" dedi Kady Shell.

Korkunç hikaye, Hattie‘nin Ağustos ayı başlarında ateşi çıkmaya başlamasıyla başladı. Hattie, Hazel‘den ayrılmıştır ve pek çok kişinin hâlâ çocukları pek etkilemediğini söylemeye çalıştığı bir virüs yüzünden yaşam mücadelesi vermektedir. Gerçek şu ki, COVID-19’un yayılmasını ve beraberindeki mutasyonu sınırlamak için elinden gelen her şeyi yapmayan herkes çocukları tehlikeye atıyor.

Memphis’teki Le Bonheur Çocuk Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları Bölümü başkanı Dr. Sandy Arnold, “Hepsinin uzun ve sağlıklı bir yaşam hakkı var ve bunu korumak için yapabileceğiniz her şey inanılmaz derecede önemli” dedi.

Geçen ay Hattie‘nin ailesi onu acil servise götürdüğünde ateşi alarma geçmek için çok önemli bir neden gibi görünmüyordu. COVID-19 ve grip için negatif test sonucu gelmişti.

Kady Shell daha sonra “Muhtemelen viral olduğunu söylediler” dedi.

Ateş devam ettiğinde, ebeveynler birinci basamak bakımı aradı ve Hattie‘nin muhtemelen etrafta dolaşan soğuk algınlığı benzeri bir enfeksiyon olan solunum sinsityal virüsü olan RSV’ye sahip olduğu söylendi. Başka şeylere maruz bırakma riskine girmektense onu evde tutmanın daha iyi olacağı söylendi.

Ertesi sabah Hattie çok daha iyi görünüyordu. Ama sonra ateşi yükseldi ve onu tekrar hastaneye götürdüler. Röntgenin ardından hastanede yatırmadan tedavi edilebilir pnömoni olduğu teşhisi konuldu.

Eve gönderildi, ama o gece aşırı hızlı nefes almaya başladı. Ertesi gün, diğer sağlık tesisleri gibi, çocukların COVID-19 nedeniyle ziyaret etmelerine izin vermeyen Le Bonheur Çocuk Hastanesi‘ne kabul edildi. Hattie ve Hazel, doğdukları günden beri ilk kez ayrıldılar.

‘Anne, onlara önce mikroplarını kontrol etmelerini söyler misin?’ Hazel, annesinin Facebook‘tan hatırladığı gibi sordu. ‘Mesela… Hattie’nin ellerini yıkamışlar mı? Bir sonraki kontrol edeceğim şey… o çok iyi nefes almıyor. Yani… ilk kontrol edeceğim şey bu.”

Doktorlar ellerinden gelen her şeyi kontrol ettiler. Hattie‘nin tavuklardan bir şey kapmış olma ihtimalini bile düşündüler. Ama yine de şaşkındılar ve sorulara verilecek cevaplara duyulan ihtiyaç kritik hale geliyordu.

Kady Shell, 9 Ağustos’ta yaptığı bir Facebook paylaşımında, “Şafağın sökmesine doğru entübe etme ve onu bir ventilatöre yerleştirme kararını vermek zorunda kaldık." dedi. “Bu süreçte röntgen çektiler ve septik hale geldiğini keşfettiler. Akciğerlerindeki sıvı büyük ölçüde artmıştı, bu yüzden bu kadar hızlı nefes alıyordu."

Anne devam etti, “Doktorlar, kızımızın adeta üst üste üç gün boyunca bir maraton koşuyormuş gibi artan solunum hızına sahip olduğunu söyledi. Aynı zamanda midesinin derin nefes alma yeteneğini engelleyecek kadar çok hava yutmuştu. Midesinden havayı boşaltıyorlar ve düzenli olarak akciğerlerinden sıvı emiyorlar.”

Anne şunları yazdı: “Bugünün bazı bölümleri hayatımın en korkunç, üzücü ve endişeli anlarından biriydi.”

10 Ağustos’ta bir güncelleme yayımladı.

“Bugün biraz inişli çıkışlı bir gün oldu. Hattie, bütün geceyi ‘yüzüstü’ pozisyonda geçirdi… – veya normal insanların yüz üstü uyumak dediği şey. Bu, ciğerlerinin üst tarafına kan akışını teşvik etmek içindi.”

Devam etti, “Öğle yemeği saatinde, sırt üstü yatması için onu ters çevirmenin zamanı gelmişti. Bundan yaklaşık 2 saat sonra ‘desatürasyona’ başladı, bu da ventilatör oksijeninin tekrar yukarı atılması gerektiği anlamına geliyordu… Ekip onu tekrar yüz üstüne geri çevirdi.”

Doktorlar hala cevap verememişti.

“Aklınıza gelebilecek HER testi yapıyorlar. Kızımız için yapılan her şey için olumsuz oldu.”

Anne, Hattie‘nin hâlâ Hattie olduğunu kanıtlayan olağanüstü bir olay bildirdi.

“Doktorlar yatıştırıcı ve paralitik dozlarını ayarlarken kaosun ortasında Hattie, solunum tüpünün üzerine ‘MOMMA’ dedi! Bu bebek bunu yapabilmek için ne kadar güçlü!?"

Annenin 11 Ağustos tarihli gönderisi şöyle başlıyordu: “Bu günün cehennem gibi başladığını söylemem gerekiyor, onu tarif etmenin tek yolu bu."

“Saat 4 civarında, Hattie’nin ventilatör tüpünün yanındaki ‘balon’ patladı” dedi. “Bu balon, hava kaçağını ortadan kaldırmak için solunum tüpü ile yemek borusu arasındaki boşluğu doldurmak için kullanılıyor."

Ekip tüpü değiştirmeye geldiğinde, anneye Hattie‘nin daha güçlü bir ventilatöre bağlanması gerektiği bilgisi verildi.

“Temel olarak ventilatör hedefleriyle yeniden başladığımız ve bugünün amacının sadece sabit kalmak olduğu söylendi” diye yazdı. “Göğüs röntgenleri çok az veya hiç gelişme göstermemeye devam etti."

“Aklımı, soğukkanlılığımı, nefes alma yeteneğimi veya dik durmamı kaybettiğimi söylemek, bugün sabahın erken saatlerinde ne kadar korkmuş ve endişeli hissettiğimin yalnızca bir göstergesi. Sabah ilerledikçe panik ataklarım ve ağlama nöbetlerim de arttı."

Hattie onun olağanüstü benliği olmaya devam etti.

‘Ama ben paniklerken Hattie MÜCADELE EDİYORDU! Bu kız, oksijen ve basınç için günlük kesme hedeflerini günler yerine birkaç saat içinde aştı. İleriye doğru atılan bu küçük adımlar nefesimi tutmama yardımcı oldu.”

Saat 3’te görevli doktor içeri girdi.

Kady Shell, “Bütün dünyamız değişti” diye yazdı. “Hattie bakteriyel pnömoni tedavisi görüyor, ancak hiçbir antibiyotik işe yaramıyor ve hiçbir test pozitif çıkmadı. Ayrıca HIV’den tüberküloza ve COVID’e kadar gün yüzündeki her virüs için test edildi ve tüm testler negatif çıktı."

Doktor Hattie‘yi bilmeden sahip olabileceği bir şey için test etmeye karar vermişti.

Anne daha sonra, “Bütün bunlar, bebeğimizin COVID varyantı için antikorlar üretmesi nedeniyle pozitif test etmesine yol açıyor" diye yazdı.

Doktor anneye Hattie‘nin hastaneye kaldırılmadan altı ila sekiz hafta önce muhtemelen asemptomatik COVID-19 geçirmiş olduğunu söyledi.

Anne daha sonra, “Aslında, böyle bir hastalığı geçirmiş olduğunu bile bilmiyorduk” dedi.

Fark edilmeyecek kadar hafif bir COVID-19 vakası, muhtemelen kalp, akciğerler, böbrekler ve dalak dahil olmak üzere çeşitli vücut bölümlerinin tehlikeli şekilde iltihaplanabileceği bir durum olan MIS-C’yi – çocuklarda çoklu sistem inflamatuar sendromu – tetiklemişti.

Bütün bunların ortasında anne, “bu korkunç virüs” olarak adlandırdığı şeyle ilgili görüşünü yeniden gözden geçirmeye başlamıştı. Sözlerini okuyabilen herkesten de aynısını yapmasını istedi.

“Meleğim bir solunum cihazına bağlı yatarken, bir COVID varyantıyla yaşam savaşı verirken, bir iyilik istiyorum." dedi. “Bu COVID olayının büyük bir karmaşa olduğuna katılıyorum. Bence buraya buraya gelen yol kesinlikle ŞAIBELİ. Bence çeşitli güçlü gruplar halkın korkusunu kendi lehlerine kullanmaya çalışıyorlar… Ve dürüst olmak gerekirse, kendi bebeğimle bir hafta boyunca burada birlikteyken, pediatrik yoğun bakımda oturmadan ve COVID’li bebeklere yardım etmeye adanmış bir salonu görmeden önce, her şeyi silmiştim."

Devam etti, ‘Burada lebonheur, Regional 1, Baptist’teki yerel doktorların ve hemşirelerin ve hatta memleketinizin birinci sınıf doktorlarının bu şeyin ne kadar korkunç olduğuna dair hikayeler uydurduğuna inanmıyorum.

“Gerçekten hiçbir şey kazanmadılar ve uykusuz gecelere, ailelerinden uzakta geçirilen zamana ve insanların bedenlerinin harap edilmesini izleyen ağır hastalıklara dayandılar.

“Bütün bunlardan sonra, sizin ve ailelerinizin bu salgına nasıl yanıt vereceğiniz konusunda bilinçli seçimler yapmanızı tavsiye ediyorum.

“Lütfen rastgele bir Facebook gönderisine, Kroger’deki ödeme görevlisinin söylediği bir şeye veya haberlerde gördüğünüze – herhangi bir kanal – dayanarak seçim yapmayın. GÜVENDİĞİNİZ bir doktordan randevu alın ve sorularınızı sorun.

Ventilatörde sekiz gün kaldıktan sonra, Hattie‘nin durumu, ventilatörden çıkarıldığı ve yoğun bakım ünitesinden nakledildiği noktaya kadar iyileşir gibiydi. Durumu iyi görünüyordu ve doktorlar taburcu edilme planlarından bahsediyordu.

“Ertesi gün uyandı ve tüm yaşamsal belirtileri bir şekilde azaldı" dedi.

Hattie yoğun bakım ünitesine yeniden yatırıldı. MIS-C’yi sadece HLH’ye (hemofagositik lenfohistiyositoz) kurban ederek yenmiş olabilirdi.

Anne, “Temelde bağışıklık sisteminiz bir virüsle savaştıktan sonra ne zaman duracağını bilemeden aşırı hızlanıyor” diye yazdı. ‘Güne, tüm kan çalışmasının olduğundan daha kötü göründüğü raporuyla başladık. 25 Ağustos’ta annesinin bildirdiğine göre, ateşi hala sabit ve bir sürü başka olumsuz şey var. CT Taraması, her iki akciğerin alt loblarının çöktüğünü gösterdi. Onları yeniden şişirmeye çalışmak için tekrar solunum cihazına bağlandı.”

Anne, “Başka ne diyeceğimi ya da ne isteyeceğimi bilmiyorum – lütfen bebeğim için dua edin" yazarak sonlandırdı.

Ertesi gün, 26 Ağustos’ta anne, Hattie‘nin “Hâlâ kafasını sallama, omuz silkme, el tutuş, küçük başparmak kaldırma vb. tepkiler verdiğini, böylece ona soru sorabileceğimizi ve bize sözlü olmayan yanıt vereceğini" belirtti.

29 Ağustos’ta anne, Hattie‘nin o sırada uyanık olduğunu ve entübe olmasına ve konuşamamasına rağmen etrafındakilerin farkında olduğunu bildirdi.

“Tüpün etrafından hiçbir ses çıkmamasına rağmen kelimeleri ağzına çıkarmaya çalışıyor. Etrafta koşturulduğında rahatsızlıktan göz kırpıyor ve kan almaya çalıştıklarında veya bir iğne yapmak zorunda kaldıklarında ‘ah’ demeye çalışıyor. Gözleri sulanıyor ve solunum tedavileri için akciğerlerinden sıvı emmek zorunda kaldıklarında öğürüyor."

Ertesi gün, 30 Ağustos, anne şunları yazdı: “Doktorlar şu anda Hattie’nin durumunu ‘stabil’ olarak değerlendiriyor, ancak bu, tabii ki son iki gündeki inişli çıkışlı yolculuğuna göre. Hâlâ geri gelmesini bekliyoruz ve fazladan damlalar için hazırlıklı değildik.’ Anne, ‘Hattie’nin karnı çok şişmiş. Buna katkıda bulunan sıvı ve gaz var, ancak asıl sebep genişlemiş dalağı. Görünüşe göre, dalakla ilgili sorunlar, bu büyüklükteki inflamatuar yanıtların yaygın bir komplikasyonudur.

“Kan çalışması, iyi ve kötünün bir gel giti olmaya devam ediyor. Şu anda karşılaştığımız en büyük zorluk, trombosit sayısının düşmeye devam etmesi. Tüm doktorlar, dalağının büyümesinin muhtemelen trombositleri vücudunun yenilerini üretebileceğinden daha hızlı olarak tüketiyor olmasından ötürü olduğundan emin.”

Ve Memphis bölgesinde trombositler azalıyordu.

“Şu anda tüm şehirde kabul edebileceği sadece 2 kaynak var. Lütfen, mümkün olan en kısa sürede kan ve/veya trombosit bağışında bulunabilecek herkese yalvarıyoruz.”

Devam etti, “Sonra solunum durumunu aldık. ‘Durağan’ ama iyileşmiyor çünkü karnından gelen basınç ciğerlerini tamamen genişletmesini engelliyor. Ateşi her zamankinden daha fazla yükselmeye devam ediyor. Dün sabah 40,5’a ulaştı."

Le Bonheur şimdi caddenin hemen karşısındaki St. Jude Çocuk Araştırma Hastanesi‘nden doktorlarla çalışıyordu. Doktorlar St. Jude‘un hiperenflamatuar hastalıkları tedavi etmek için kullandığı yeni bir ilacı deniyorlardı. Anneye olası bir etkinin görülmesinin 48 ila 72 saat süreceğini söylediler.

Kady Shell, “Beklemek işkence, onun acıyla irkilmesini izlemek ve ağzından kelimeler çıkarmaya çalışmaso işkence – bunların hepsi tam bir işkence" diye yazdı Kady Shell. “İyiyi aramak ve galibiyetlere odaklanmak için çok uğraştım ama son iki günden sonra ölüyormuşum gibi hissediyorum. Mümkün olduğunu tahmin etmediğim bir düzeyde kalp ağrısı yaşıyorum.

“Hattie’yi ağlamadan teselli edemiyorum, bu da onun için yapabileceğim tek şeyi kaybetmiş gibi hissetmeme neden oluyor."

Annenin trombosit talebi çok büyük ilgi çekti. İki seyyar kan toplama minibüsünü de içeren bir etkinlik düzenleyen Hattie ve Hazel‘in okulu Tipton-Rosemark‘a o kadar bağış için o kadar çok insan katıldı ki minibüslerin ertesi gün geri gelmek zorunda kaldığı ortaya çıktı. Diğer insanlar Chicago’ya kadar bağışta bulundu.

2 Eylül’de yeni ilacın işe yaradığı görülüyordu.

“Hattie 25 saattir ateşsiz! Bu 6 haftanın ilk günü, bu çocuğun ateşi yok. Bugün Hattie’ye kısa bir süreliğine battaniye örttüm. Ona normal türden bir rahatlık sağlayabiliyormuşum gibi hissetmek ne büyük bir ayrıcalıktı. Neredeyse bir haftadır ona buz torbaları ve soğuk bezler koyabildik.”

Hattie 3 Eylül’de kötü bir dönüş yaptı.

Anne, ”Bugün istikrarlı değildi’ diye yazdı. ‘Hattie bu sabah düşük trombositler ve düşük pıhtılaşma faktörleri nedeniyle spontan pulmoner kanama geçirdi. Bu onu çok kırılgan hale getirdi ve oksijen doygunluğunu sürdürme yeteneğini etkiliyor. Ayrıca, karnındaki sıvıdan gelen basıncı azaltmak için bir karın drenajı ve yeni tansiyon ilaçları için başka bir orta hat koydular. Bebeğimizden dakikalar içinde bir litre sıvı çıktı.”

4 Eylül’de Hattie tekrar stabildi.

Anne, “Hâlâ ateşi yok ve görünüşe göre herhangi bir iç kanamada yok, durmuş" diye yazdı. “Dünkü olay akciğer iyileşmesini hızlandırdı, bugün kabul edilebilir oksijen satürasyonlarını ve kan gazlarını koruyor."

6 Eylül’de anne, “Hattie kendi başına direnmeye devam etti."

“Dr’a sordum – sizce iyileşiyor mu?

“Sözleri: ‘Evet, çok küçük ama ölçülebilir gelişmeler görüyoruz.’

“Büyük ya da küçük – onları alacağız."

Hattie, St. Jude’s‘a transfer edildi. Kady Shell Salı gecesi oradaydı, sakinleştiricinin etkisinde uykudaki küçük kızının tırnaklarını yapıyordu.

“Tıpkı evdeki gibi, ben ve kızım tırnakla vakit geçiriyoruz" dedi.

Anneye hangi renk olduğu soruldu.

“Hepsi farklı renkler," dedi. “Gökkuşaklarını sever."

Hazel, Hattie‘nin geri dönmesini bekliyor.

Anne, “Hepimiz eve döndüğümüzde evin küçük hanımı ile ilgilenmek istiyorum" dedi.

Okuduğunuz için teşekkürler. Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…