22:11:59

Dünya İçin Uzak Risk Oluşturan ‘Gezegen Katili’ Asteroit Tespit Edildi…

Uzay taşının güneşin parıltısı tarafından gizlenmiş olması, Dünya’dan incelenmesi zor bir güneş sistemi bölgesinde daha fazla büyük asteroit olduğunu düşündürüyor. Bir şehri buharlaştırabilecek mütevazı boyutlardaki asteroitlerin ya da Dünya’nın yüzeyini sterilize edebilecek daha büyük canavarların peşindeki gökbilimciler yeni bir potansiyel tehdit tespit etti. Ancak hemen endişelenmeye gerek yok – gezegenimiz için bir tehlike oluşturması için daha nesiller geçmesi gerekecek.

Keşfedilmemiş uzay kayalarını tespit etmek, yüzeylerinde parıldayan güneş ışığını gözetlemeye dayanır. Ancak bazı asteroitler gökyüzünde güneşin parıltısının onları boğduğu köşeleri işgal eder ve termonükleer bir şenlik ateşinin önünde uçuşan korlar gibi gözden kaybolurlar.

Geçen yıl, aşırı güneş ışığı tarafından gizlenen asteroitleri bulma umuduyla, uluslararası bir gökbilimci ekibi, öncelikle evrenin kötü şöhretli anlaşılması zor karanlık maddesini araştırmak için tasarlanmış bir kamerayı seçti. İlk olarak Eylül ayında The Astronomical Journal‘da yayımlanan bir araştırmaya dayanarak Pazartesi günü yapılan bir duyuruda, araştırmacılar ışıkla boğulmuş üç yeni merminin keşfedildiğini açıkladılar.

Bunlardan biri olan 2022 AP7 yaklaşık bir mil uzunluğunda ve yörüngesi Dünya’nın Güneş etrafındaki yolunu keserek Dünya’ya 4,4 milyon mil kadar yaklaşıyor – kozmik standartlara göre rahatsız edici derecede yakın (Dünya’nın uydusundan çok daha uzak olmasına rağmen). Washington, D.C.’deki Carnegie Bilim Enstitüsü‘nde astronom olan ve çalışmanın yazarlarından Scott Sheppard, 2022 AP7’nin “son sekiz yıl içinde bulunan en büyük potansiyel tehlikeli asteroit" olduğunu söyledi.

Asteroit Ocak ayında keşfedildikten sonra, ek gözlemevleri hareketini inceledi ve diğer gökbilimciler geriye dönük olarak eski görüntülerde tanımladı. Bu veri seti, asteroidin önümüzdeki yüzyıl boyunca ve belki de çok daha uzun bir süre Dünya’yı ziyaret etmeyeceğini açıkça ortaya koydu.

Güneybatı Araştırma Enstitüsü‘nde gezegen bilimci olan ve çalışmaya katılmayan Tracy Becker, “Öngörülebilir gelecekte bir çarpışma olasılığı son derece düşük" dedi.

Ancak kendi gezegenimiz de dahil olmak üzere güneş sistemi etrafındaki nesnelerin yerçekimi, Dünya’yı geçen asteroitlerin sonsuza kadar aynı şekilde dans etmemesini sağlar. 2022 AP7 asteroidi de bir istisna değil. Dr. Sheppard, “Zamanla, bu asteroit Dünya’nın yörüngesini Dünya’nın gerçekte bulunduğu yere daha yakın ve daha yakın geçmeye başladıkça gökyüzünde daha parlak ve daha da parlak olacak" dedi.

Belfast Queen’s Üniversitesi‘nde gökbilimci olan ve çalışmaya katılmayan Alan Fitzsimmons, “önümüzdeki birkaç bin yıl içinde ancak torunlarımız için bir soruna dönüşebilir" dedi.

Peki ya en şanssız zaman çizelgesinde 2022 AP7 nihayetinde Dünya’ya çarparsa?

Dr. Sheppard, “Biz buna gezegen katili diyoruz" dedi. “Eğer bu Dünya’ya çarparsa, gezegen çapında bir yıkıma neden olur. Bildiğimiz yaşam için çok kötü olur."

Ancak nesiller boyu güvende olduğumuz gibi, bu asteroidin yörüngesi onun en kayda değer özelliği değil. Kuzey Arizona Üniversitesi‘nde gezegen astronomu olan ve çalışmaya katılmayan Cristina Thomas, “2022 AP7 ile ilgili ilginç olan şey, nispeten büyük boyutudur" dedi. Bu asteroitin varlığı, Güneş’in parıltısıyla örtülen diğer fil büyüklüğündeki asteroitlerin endişe verici bir şekilde keşfedilmemiş olduğunu gösteriyor.

Bugün, potansiyel olarak tehlikeli asteroitleri – Dünya’ya en az 4,6 milyon mil kadar yaklaşan ve atmosferimiz tarafından kazasız belasız yakılamayacak kadar iri cüsseli olanlar – arayan gökbilimciler, yaklaşık 460 fit genişliğindeki kayaları bulmaya odaklanıyor. Büyük olasılıkla bunlardan on binlerce vardır ve yarısından daha azı tanımlanmıştır. Ülke ölçeğinde bir yıkıma yol açabilirler. Bu tür tehditler NASA ve diğer uzay ajanslarını, Eylül ayında küçük, tehdit oluşturmayan bir asteroidin yörüngesini başarıyla değiştiren uzay aracı DART gibi gezegen savunma görevleri geliştirmeye motive etti.

Bir milin üçte ikisi uzunluğunda ve daha büyük olan asteroitlerin çoğu – çok daha az yaygın, ancak küresel yıkım yapabilecek – zaten bulundu. Ancak Dr. Fitzsimmons “bazılarının hâlâ bulunmayı beklediğini biliyoruz" dedi.

Merkür ve Venüs yakınlarında gizlice dolaşan birkaç tane olduğuna şüphe yok. Ancak Dr. Thomas, “mevcut keşif teleskoplarımızla Dünya’nın yörüngesinin içindeki nesneleri keşfetmek inanılmaz derecede zor" dedi. Günün çoğu saatinde Güneş, Dünya’nın teleskoplarını kör ediyor ve nesneler yalnızca alacakaranlıktaki birkaç dakika içinde avlanabiliyor.

Bu sınırlamanın üstesinden gelmek için 2022 AP7’yi tespit eden gökbilimciler Şili’deki Víctor M. Blanco 4 metrelik Teleskop üzerindeki Karanlık Enerji Kamerası‘na güvendiler. Kamera sadece gökyüzünün geniş alanlarını incelemekle kalmıyor, aynı zamanda güneş ışığı tarafından yutulan soluk nesneleri de bulabilecek kadar hassas. Kamera şu ana kadar Dünya’ya yakın iki cisim daha buldu: yörüngesi Dünya’nınkini hiç geçmeyen ama onu Güneş’e bilinen tüm asteroitlerden daha fazla yaklaştıran, yüzeyini kurşunu sıvılaştıracak kadar aşırı sıcaklıklarda alevlendiren gezegen katili boyutlarında bir cisim; ve hiçbir risk oluşturmayan daha küçük, ülke katili boyutlarında bir kaya.

Alacakaranlık araştırmasının yetenekleri eninde sonunda NASA‘nın Dünya’ya Yakın Nesne Araştırıcısı görevi tarafından gölgede bırakılacaktır. Bu on yılın sonunda fırlatılacak olan ve Dünya’nın yörüngesinde bulunan bu kızılötesi gözlemevi, Güneş’in parıltısına bakacak ve diğer araştırmaların gözden kaçırdığı tehlikeli asteroitlerin çoğunu bulacak.

Dr. Thomas, “Şaşırmamak için mümkün olan her şeyi yapmak istiyoruz" dedi. Bu araştırmaların var olma nedeni de budur: Dünya’ya çarpan asteroitleri yaşam boyu önceden bulmak ve böylece enerjik dürtüler ya da nükleer patlamalar yoluyla bu canavarları gölgelere geri gönderebilmek.

Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…