21:19:23

Bilim İnsanları Uzayda Hayatta Kalabilen Yaratıktan Aldıkları Materyali İnsan Hücrelerine Ekledi

Bilim insanları yeni bir araştırmada, uzayın tahribatından kurtulacak kadar sağlam olan neredeyse mikroskobik bir canlının insan ömrünün anahtarı olabileceğini keşfetti. Wyoming Üniversitesi tarafından yürütülen yeni bir çalışmada, uluslararası bir araştırma ekibi, “su ayısı" ya da “yosun domuzu" olarak bilinen minik tardigradın inanılmaz dayanıklılığını incelerken, bu canlıdan alınan proteinlerin insanlarda da yaşlanmayı yavaşlatmaya yardımcı olabileceğini buldu…

“Şaşırtıcı Bir Şekilde, Bu Proteinleri İnsan Hücrelerine Eklediğimizde, Tıpkı Tardigradlarda Olduğu Gibi Jelleşiyor ve Metabolizmayı Yavaşlatıyor."

Tardigradları bu kadar ünlü yapan şeylerden biri de hem kaynama hem de donma sıcaklıklarında hayatta kalabilmeleridir. 2007 yılında Avrupalı bilim insanlarından oluşan bir ekip bu yarım milimetre uzunluğundaki küçük adamlardan 3.000 tanesini uzaya göndermiş ve çoğunluğu hayatta kaldığında çok da şaşırmamışlardır.

Sıcaklık, radyasyon veya diğer tehlikeli koşullar tarafından tehdit edildiklerinde, su ayıları biyostaz olarak bilinen kendini koruyucu bir askıya alınmış animasyon durumuna geçerler – ve tardigradlar alanında uzman olan moleküler biyolog ve UW yardımcı doçenti Thomas Boothby‘nin ilgisini çeken de bu mekanizmadır.

Protein Science dergisinde yayımlanan UW çalışmasında, moleküler biyoloji ekibi, CAHS D olarak bilinen ve minik hayvanın askıya alınmış animasyon sürecinin anahtarı olan bir tardigrad proteinini inceledi. Laboratuvarda yetiştirilen insan böbrek hücrelerini kullanan bilim insanları, CAHS D’yi insan hücrelerine eklediklerinde, bilim insanlarının tardigrad biyostazını daha iyi anlamalarına yardımcı olabilecek jel benzeri bir kıvamla sonuçlandığını buldular – ve sonunda belki de insanların kendi genlerimizi stres altında daha iyi performans göstermeleri için nasıl hackleyeceklerini öğrenmelerine yardımcı olabilirler.

UW’nin moleküler biyoloji departmanında kıdemli bir araştırma bilimcisi ve çalışmanın baş yazarı olan Silvia Sanchez-Martinez, okulun açıklamasında “Şaşırtıcı bir şekilde, bu proteinleri insan hücrelerine soktuğumuzda, tıpkı tardigradlarda olduğu gibi jelleşiyor ve metabolizmayı yavaşlatıyor" dedi. “Tıpkı tardigradlar gibi, bu proteinlere sahip insan hücrelerini biyostaza soktuğunuzda, strese karşı daha dirençli hale geliyorlar ve tardigradların bazı yeteneklerini insan hücrelerine aktarıyorlar."

Büyüleyici bir şekilde, araştırmacılar insan hücrelerinden “ozmotik stres" olarak adlandırılan faktörleri kaldırdıklarında, ki bu faktörler hücrelerin susuz bırakılmasını ya da başka bir şekilde sert koşullara maruz bırakılmasını içerebilir, hücreler normale dönmüş ve tardigrad proteinleri tarafından verilen jeller kaybolmuştur.

Boothby, UW basın açıklamasında “Stres ortadan kalktığında, tardigrad jelleri çözülür ve insan hücreleri normal metabolizmalarına geri döner" dedi.

Bilim insanlarının yaşayan insanlarda bu tür biyostaz etkilerinin nasıl üretileceğini bulmaları için kesinlikle uzun bir yol olsa da, bulgular ilgi çekicidir – ve ölmekte olan gezegenimizin sertleşen koşullarında nasıl hayatta kalacağımızı bulmanın bir yolu olabilir.

Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…