Çarşamba günü ayrıntılı olarak açıklanan bulgular, 8000 km’den fazla uzanan bir alanda araştırmacıların Transavrasya dilleri dediği şeyi konuşan yüz milyonlarca insanın ortak bir genetik atasını belgeliyor. Bulgular, Buz Devri’nin ardından insanlığın tarımı benimsemesinin, dünyanın belli başlı dil ailelerinden bazılarının dağılmasına nasıl güç verdiğini gösteriyor. Darı, avcı-toplayıcılar tarımsal bir yaşam tarzına geçerken önemli bir erken mahsuldü.

Dilsel, genetik ve arkeolojik kanıtları birleştiren bir çalışma, modern Japonca, Korece, Türkçe ve Moğolca da dahil olmak üzere dil ailesinin kökenlerini ve bunları yaklaşık 9000 yıl önce kuzeydoğu Çin’de bir bölgede yaşayan darı çiftçileriyle konuşan insanların izini sürdü.

98 Transevrasya dili vardır. Bunlar arasında Korece ve Japonca’nın yanı sıra: Avrupa, Anadolu, Orta Asya ve Sibirya’nın bazı bölgelerinde Türkçe dahil olmak üzere çeşitli Türk dilleri; Orta ve Kuzeydoğu Asya’da Moğolca dahil olmak üzere çeşitli Moğol dilleri; ve Mançurya ve Sibirya’da çeşitli Tunguz dilleri.

Bu dil ailesinin başlangıçları, Çin’in Liaoning ve Jilin eyaletlerini ve İç Moğolistan bölgesini kapsayan bir alan olan Liao Nehri vadisindeki Neolitik darı çiftçilerine kadar uzanıyordu. Bu çiftçiler kuzeydoğu Asya’da ilerlerken, torun dilleri binlerce yıl boyunca kuzeye ve batıya Sibirya’ya ve bozkırlara ve doğuya Kore yarımadasına ve deniz üzerinden Japon takımadalarına yayıldı.

Araştırma, modern popülasyonlar ve kültürler için karmaşık başlangıçların altını çiziyor.

Arkeolinguistik Araştırma Grubu’nun lideri karşılaştırmalı dilbilimci Martine Robbeets, “Birinin dilinin, kültürünün veya halkının köklerinin mevcut ulusal sınırların ötesinde olduğunu kabul etmek, bazı insanların henüz yapmaya hazır olmadığı bir tür kimlik teslimidir” dedi.

“Japonya, Kore ve Çin gibi güçlü uluslar genellikle tek bir dili, tek bir kültürü ve tek bir genetik profili temsil ediyor olarak resmedilir. Ancak milliyetçi gündemleri olan insanları rahatsız eden bir gerçek, Asya’dakiler de dahil olmak üzere tüm dillerin, kültürlerin ve insanların birbirine karışmış olmasıdır” dedi.

Araştırmacılar, 98 dil için bir kelime bilgisi kavramları veri seti tasarladılar, tarımla ilgili kalıtsal kelimelerin bir özünü belirlediler ve bir dil aile ağacı oluşturdular.

Max Planck İnsan Tarihi Bilimi Enstitüsü‘nden arkeolog ve çalışmanın ortak yazarı Mark Hudson, araştırmacıların Çin, Japonya, Kore yarımadası ve Rusya Uzak Doğu’daki 255 arkeolojik alandan gelen verileri incelediklerini ve çanak çömlek, taş gibi eserlerdeki benzerlikleri değerlendirdiklerini söyledi. aletler, bitki ve hayvan kalıntıları. Ayrıca, çeşitli yerlerden 269 antik mahsul kalıntısının tarihlerini de hesaba kattılar.

Araştırmacılar, kuzeydoğu Çin’deki çiftçilerin nihayetinde darı pirinç ve buğdayla desteklediklerini, bu popülasyonların M. Ö.1300 yılına kadar Kore Yarımadası’na ve oradan da M. Ö. 1000’den sonra Japonya’ya yayılmasıyla aktarılan bir tarım paketi olduğunu belirlediler.

Araştırmacılar, 23 kişinin antik kalıntıları üzerinde genomik analizler yaptılar ve 9500 yıl kadar önce Kuzey ve Doğu Asya’da yaşayan diğerlerine ait mevcut verileri incelediler.

Örneğin, Güney Kore’deki Yokchido’da bulunan bir kadın kalıntılarının %95’i Japonya’nın eski Jomon halkından geliyordu ve bu da son atalarının deniz üzerinden göç ettiğini gösteriyor.

Robbeets, “Eski Korelilerin, şimdiye kadar yalnızca Japonya’da tespit edilen Jomon soyunu yansıttığını görmek şaşırtıcı" dedi.

Modern Çin dillerinin kökenleri, darı ile benzer bir şekilde dahil olsa da, bağımsız olarak ortaya çıktı. Robbeets, Transavrasya dillerinin atalarının Liao Nehri vadisinde süpürge darısı yetiştirirken, Çin-Tibet dil ailesinin yaratıcılarının Çin’in Sarı Nehir bölgesinde kabaca aynı zamanda tilki kuyruğu darı yetiştirdiğini ve ayrı bir dil dağılımının yolunu açtığını söyledi.

Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…