17:08:59

OpenAI DestekliKâr Amacı Gütmeyen Kuruluş Yoksul İnsanlara Ayda 1.000 Dolar Verdi

OpenResearch, yoksul Amerikalılara sınırsız nakit hibe verilmesine ilişkin en kapsamlı çalışmanın ilk sonuçlarını açıkladı. OpenAI CEO’su Sam Altman‘ın bedava para dağıtmanın alıcıları ve ekonominin genelini nasıl etkilediğini anlamaya yönelik on yıllık çabası Pazartesi günü ilk büyük sonuçlarını verdi…

OpenResearch, en yoksul Amerikalılardan bazılarına hiçbir koşul olmaksızın üç yıl boyunca ayda 1.000 dolar verdiğinde, paranın çoğunu gıda, barınma ve ulaşım gibi temel ihtiyaçlara harcadıklarını tespit etti. Ancak araştırmacılar, 36.000 $’ın fiziksel refahlarını veya uzun vadeli mali sağlıklarını önemli ölçüde iyileştirmek için yeterli olmadığı sonucuna vardı.

Altman tarafından finanse edilen bir araştırma laboratuvarı olan OpenResearch‘ün “koşulsuz nakit" üzerine yapılan en kapsamlı çalışma olarak tanımladığı bu çalışmanın ilk sonuçları, hibelerin faydaları olmasına ve uyuşturucu ve alkol gibi maddelere harcanmamasına rağmen, gelir eşitsizliği ve yapay zekâ ve diğer otomasyon teknolojilerinin işleri ele geçirme ihtimaliyle ilgili en büyük endişelerden bazılarını tedavi etmek için her derde deva olmadığını gösteriyor.

ABD’deki ve başka yerlerdeki bazı ilerici örgütler, evrensel temel gelir gibi koşulsuz nakit formları aracılığıyla yoksullukla mücadeleyi savundular. Muhafazakâr gruplar ise bu projeleri, çalışmayı reddeden ve hak etmeyen insanlara verilen sadakalar olarak değerlendiriyor. Pazartesi günü yayımlanan iki makalede ve önümüzdeki ay yayımlanacak üçüncü makalede, OpenResearch çalışanları ve üniversite işbirlikçileri, tüm görüş yelpazesini beslemeye yardımcı olabilecek veriler sunuyor.

OpenAI ve ABD hükûmeti gibi kuruluşlardan da fon alan OpenResearch, Kasım 2020’den Ekim 2023’e kadar koşulsuz 1.000 dolarlık transferler dağıttı. Nakit para, Illinois ve Teksas’taki 10’ar ilçede yıllık yaklaşık 30.000 dolar kazanan hanelerde yaşamaya başlayan 21 ila 40 yaş arasındaki 1.000 kişiden oluşan farklı bir gruba yüzde 40’lık bir gelir artışı sağladı. Kontrol grubu olarak, benzer özelliklere sahip 2.000 kişi ayda 50 dolar aldı. Katılımcılar anketleri yanıtladı, kredi raporlarını paylaştı ve kan testleri yaptırdı.

Aylık 1,000$ alanların algıladıkları faydalar hayatın her alanında farklılık göstermiştir. Harcamalardaki en büyük sıçrama, ihtiyacı olan akrabalara yardım etmek veya arkadaşlara hediye vermek gibi başkalarına ayda ortalama 22 $ daha fazla vermeyi içeriyordu. İnsanlar diş telleri gibi daha fazla sağlık hizmeti aramaya ve buzdolaplarını ve kilerlerini daha iyi stoklamaya başladılar.

Bazıları yeni girişimler kurmayı düşünmeye ya da sürdürmeye başladı. Çalışmalardan birine göre, ödemelerin üçüncü yılında, “Siyahi alıcıların bir iş kurma ya da kurulmasına yardımcı olma olasılığı kontrol katılımcılarına göre yüzde 9 puan, kadınların ise yüzde 5 puan daha fazlaydı".

OpenResearch‘ün yakında yayımlanacak makalesinde ise, transfer edilen her bir doların yaklaşık 81 sentinin konut gibi kalemlerde daha yüksek harcamaya, 22 sentinin eğlenceye ve eksi 3 sentinin de alıcıların daha fazla araba kredisi ve ipotek almasıyla artan borçlanmaya gittiği tahmin ediliyor.

Artan borç, üç yıl boyunca katılımcıların net değerini düşürdü. Kredi erişiminde, iflaslarda ve hacizlerde çok az değişiklikle birlikte, araştırmacılar “transferin katılımcıların uzun vadeli mali durumlarını iyileştirmediği" sonucuna vardılar. İnsanlar tasarrufa daha fazla para yatırmış ve başlangıçta mali durumları hakkında daha iyi hissetmişlerdir. Ancak aynı zamanda çalışmayı biraz azalttılar ve bedava paranın boşluğu doldurmasına izin verdiler. OpenResearch‘ten alınan her 1 dolar için, katılımcıların ücretsiz para hariç kazançları en az 12 sent ve toplam hane geliri en az 21 sent düşmüştür.

Araştırmacılar, “Nakit para esneklik sunar ve alıcıların bireysel koşullarına, hedeflerine ve değerlerine uygun istihdam kararları verme yetkisini artırabilir" diye yazdı. Bu kişiler “iş bulmak için daha fazla zaman ayırabilir, daha anlamlı buldukları daha düşük ücretli bir işi kabul edebilir ya da sadece ara verebilirler."

Yardım programlarını eleştirenlerin korktuğu şey ise, insanların geleceğe yatırım yapmak yerine, sonunda çalışmaktan tamamen vazgeçmeleri ve desteğe daha da bağımlı hale gelmeleridir. OpenResearch, yaptığı deneyde “piyasadan çekilen toplam iş miktarının" “oldukça önemli" olduğunu tespit etti.

Araştırmacıların paranın fiziksel sağlık ve refahın çeşitli ölçütleri üzerinde “hiçbir etkisi olmadığını" buldukları gerçeği de eklendiğinde, eleştirmenlerin homurdanacak çok şeyi olabilir. Ancak araştırmanın yazarları, katılımcıların harcamalarıyla en çok neye değer verdiklerini gösterdiklerini unutmamanın önemli olduğunu söylüyor. Yazarlar, “Politika yapıcılar, alıcıların işten uzakta geçirdikleri zamanın çok değer verdikleri bir şey olduğunu kendi seçimleriyle gösterdikleri gerçeğini dikkate almalıdır" diye yazdı. OpenResearch şu atasözünün doğruluğunu kanıtlamıştır: Para zamanı satın alabilir.

Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…