Bazen Korku Tek Bir Korkutucu Olaydan Kaynaklanabilir....
21:57:09
San Francisco Giants’ın yıldızı Joc Pederson uçmaktan korkuyor. Oakland Athletics’in dış saha oyuncusu Seth Brown da öyle…
Sadece onlar da değil. Uzun süredir menajerlik yapan Dusty Baker, havada yaşanan endişenin birkaç kariyerden daha fazlasını kısalttığına bahse girer. Korku içindeki takım arkadaşlarının ve antrenörlerin sarsıntılı uçuşlar sırasında sevdiklerinin fotoğraflarına sıkıca sarıldığını hatırlıyor…
“Onlara yardım etmenin bir yolu yok," diyor Baker. “Çoğu zaman uçakta içmeleri gerekenden birkaç kadeh fazla içiyorlar. Birlikte oynadığım adamlar vardı, dört ya da beş çocukları vardı ve uçakta türbülans vardı ve çocuklarını öpmeye başlıyorlardı, sanki onlara veda öpücüğü veriyorlardı, sanki çocuklarını son kez göreceklermiş gibi."
Büyük sporlarda, düzenli uçuşlardan kaçış yoktur. Major League Baseball oyuncuları bir hafta içinde ülkeyi birkaç kez dolaşabilir. NBA ve NHL takımları sıklıkla farklı şehirlerde ve saat dilimlerinde birbirini takip eden gecelerde oynarlar. 300 kilonun üzerindeki futbol oyuncuları bile bir kıyıdan diğerine seyahat ederken rahat olmak zorundadır. Bir de golf ve tenis gibi birkaç kıtaya yayılan profesyonel tur etkinliklerinin olduğu sporlar var.
2021’in sonlarında hayatını kaybeden Hall of Fame futbol koçu John Madden, hava yolculuğundan korkmasıyla en ünlüler arasındadır. Zayıflatıcı klostrofobisi, sonunda ülke çapında kendi otobüsünü kullanmaya başlamasına neden oldu.
Hollandalı futbolcu Dennis Bergkamp, 1990’larda Inter Milan forması giyerken küçük uçaklarda seyahat etmekten kaynaklandığını söylediği anksiyetesi nedeniyle “Uçamayan Hollandalı" lakabını almıştır. Houston Rockets‘ın 2012’de Iowa State‘ten ilk turda seçtiği eski NBA forveti Royce White, uçağa bindiğinde çok daha kötüleşen ve panik ataklara yol açan sakatlayıcı anksiyeteyle mücadele etti – bu yüzden o da mümkün olduğunca düzenli olarak kendi başına araba kullandı. Hatta 762 sayıyla rekor kıran Barry Bonds bile yükseklik korkusu olduğunu söylüyor.
Diğer spor takımları, Olimpiyatçılar ve işletmelerin yanı sıra Seattle Seahawks ile de çalışan yüksek performans psikoloğu Michael Gervais, “Uçmaya işaret ediyoruz ama aslında işaret ettiğimiz şey kontrolden çıkma duygusu, güvenle birlikte gelen duygular, yani işaret ettiğimiz şey korku" dedi.
Sporcular 35.000 feet yükseklikteki stresle başa çıkmak için farklı yollar buluyor.
All-Star atıcı Dan Haren, bunaldığında biraz rahatlama umuduyla takım kiralamalarında kokpiti ziyaret ederdi. Golden State Warriors‘ın eski forvetlerinden Troy Murphy de aynı şeyi yapardı.
Murphy‘nin eski takım arkadaşı ve Warriors‘ın yeni genel menajeri Mike Dunleavy Jr. “Onlarla empati kuruyorsunuz, çünkü bu zor bir durum" dedi.
Baker ve Atlanta Braves menajeri Brian Snitker, takım arkadaşlarının sinirlerini yatıştırmak için nasıl alkole başvurduklarını hatırlıyorlar.
Uçuşlarda uzun yıllar boyunca oyuncuların “buna alışmak" zorunda kaldıklarını söyleyen Hall of Fame beyzbol yıldızı Rickey Henderson, “gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştığım" çılgın uçuşlar olarak tanımladığı uçuşları hatırlıyor.
“Bir dönem ikinci ligdeydim ve 14 saat boyunca otobüs yolculuğu yaptım" diyen Henderson, “Bunu kesinlikle yapmak istemiyorum" dedi.
Gervais‘e göre, ruh sağlığı konusundaki farkındalığın artmasına rağmen, toplumda insanların fark edebileceğinden daha büyük bir anksiyete yaygınlığı var. Gervais, sporlarında en yüksek performansa ulaşmak için nasıl çabaladıklarının bir parçası olan bu sorunla başa çıkmak için konuşup mücadele edenlerle gurur duyuyor ve takımların reaktif olmak yerine proaktif olmalarını takdir ediyor.
Gervais, “Harika olan şu ki, insanların psikolojik refahının önemi konusunda son 15-20 yılda olduğundan daha fazla bir farkındalık ve dikkat var," dedi. “Her zaman yüksek performans masasında bir koltuğa sahip olmuştur. Şimdi bu koltuk masanın kötü aydınlatılmış ucunda değil, bir tür orta sahaya taşındı, çünkü zihninizle çalışma yeteneğiniz yoksa, özellikle baskı altında, tüm fiziksel ve teknik becerilere erişemezsiniz.
“Heyecan verici bir dönem. Sporcular cesaretleriyle bunun önemine işaret ederek öncülük ediyorlar."
Bugünlerde, yardımcı olacak daha fazla kaynak var ve Pederson ile Brown bu desteğe sahip oldukları için minnettarlar.
İki kez All-Star olan Pederson, 2022 sezonunda Giants‘a katıldığından beri kariyerinde yeniden bir yükseliş yaşadı. San Francisco’ya geldikten kısa bir süre sonra, uçuş anksiyetesiyle başa çıkmak için kulübün ruh sağlığı ve zindelik direktörü, spor psikoloğu Shana Alexander ve insan performansı uzmanı Harvey Martin ile çalışmaya başladı.
Alexander ve Martin, Pederson‘ın uçuş sırasında meditasyon, görselleştirme ve hesaplanmış nefes çalışması gibi teknikler ve araçlar geliştirmesine yardımcı oldu.
Martin, uçuş korkusu da dahil olmak üzere kendi anksiyetesi yüzünden beyzbolu bırakmış eski bir ikinci lig atıcısı. Geçen sezon bazı uçuşlarda Pederson‘la birlikte uçakta oturdu ve Pederson‘ın büyük adımlar atmasına yardımcı olan rahatlama nefesleri konusunda ona rehberlik etti. Ayrıca, farkındalık üzerinde çalışmak için maçlardan önce düzenli olarak dış sahada çıplak ayakla yürüyorlar.
Pederson, Giants‘a katıldığında “ruh sağlığına harcadıkları enerji, para ve kaynak miktarından" hemen etkilendiğini söyledi.
Alexander‘ın saha dışında anksiyeteyi azaltma yöntemlerinden biri de meditasyon ve en iyi performansı görselleştirmek.
“Bence öne çıkandan çok daha fazla oyuncu bununla mücadele ediyor. Ben de onlardan biriyim," diyor 31 yaşındaki Pederson. “Uçmayı gerçekten sevmiyorum ve bu tüm kariyerim boyunca uğraştığım bir şey oldu. Uçağa bindiğim ilk gün bana yardım etmeye, mümkün olan en iyi durumu yaratmaya çalıştılar ve geçen yıl o zamandan beri uçtuğum en iyi yıl oldu."
Kendisi de 31 yaşında olan Brown, hayatının bu aşamasında bir takımın parçası olduğu için ne kadar şanslı olduğunu kendine hatırlatarak ve bir gün işi bittiğinde bu takımı çok özleyeceğini bilerek mücadelesinin üstesinden gelmeyi seçti.
Beşinci büyük lig sezonunda olan Brown, “Bugünlerde zihniyetinizle, endişelerinizle, bunun gibi herhangi bir şeyle, stresle ilgili elimizde çok fazla araç var" dedi. “İhtiyaç duyduğunuz her an kullanabileceğiniz bu araçlara sahip olmak harika bir şey."
Bu kaygıyı dile getirenler sadece beyzbol oyuncuları değil. İngiliz kriket oyuncusu Mark Wood, uçaklardaki rahatsızlığı hafifletmek için takım arkadaşı Chris Woakes ile el ele tutuşuyor. Wood uçuş korkusunu paylaştı ve kendi kendine yardım kitabı yazdı.
Bazen yorgunluk ya da bitkinlik kaygıyı körükleyebilir.
Örneğin Giants‘ın bu sezonki ilk seyahat ayını ele alalım: Arizona’dan San Francisco’ya, New York’tan Chicago’ya, San Francisco’dan eve, Detroit’e ve Miami’ye, sonra da Mexico City’ye gitmeden önce tekrar eve.
Martin, “Bunu tatil için yapsaydınız, yorgun olurdunuz," dedi.
Bazen korku tek bir korkutucu olaydan kaynaklanabilir.
Rangers menajeri Bruce Bochy hâlâ zaman zaman havada gerginleşiyor. Bu durum, 28 yıl önce kendisi ve merhum Hall of Famer Tony Gwynn‘in o zamanki Padres‘in sahibi John Moores‘un özel uçağıyla Gwynn‘in Branch Rickey Ödülü töreni için Colorado’ya giderken bir rüzgâra çarptıklarında neredeyse kaza geçirmelerinden sonra başladı.
Bochy, “Biraz büzüştüğünüz zamanlar oluyor," dedi.
Şu anda Arizona Diamondbacks‘te atış stratejisti olan Haren, zihnini rahatlatmak ve riskleri ve felaketle sonuçlanacak bir olay için yanlış gitmesi gereken her şeyi daha iyi anlamak için havacılık üzerine çalışmaya karar verdi.
“Sezon boyunca o kadar çok uçuyorsunuz ki, sert havada uçtuğumuz zamanlar olacak ve çoğu zaman ben de korkardım çünkü bir yere uçmaktan başka seçeneğimiz yoktu" dedi. “Ertesi güne erteleyemezdik, bu yüzden bazen bir yerlere varmak için zorladığımızı hissederdim."
Baker, Madden‘ın ABD’yi otobüsle dolaşarak geçirdiği kamuya açık yaşamı üzerine düşündü ve Houston menajeri bugünlerde sporcular ve personel için daha fazla kaynak olmasından memnun.
Baker, “Bazı insanlar vardır, her ne sebeple olursa olsun uçmayı sevmezler," dedi. “Ve bu muhtemelen bazılarının kariyerini kısalttı. Belki de geri dönüş yapmak yerine, ‘Tamam, bu kadar yeter’ diyorlar. Özellikle de yeterince para kazanmışlarsa."
Nefes seansları ve meditasyon günlerinden önce, Bonds‘un uçaklarda yükseklik korkusu yaşarken kullandığı basit bir numarası vardı.
“Sadece perdeyi kapat," derdi.
Keşke herkes için bu kadar kolay olsaydı.