Bugün Yeni Zelanda’da, Covid-19’un toplumdan herhangi birine bulaşmadığının üzerinden 100 gün geçti. 26 Şubat’ta Yeni Zelanda’ya ithal edilen ilk bilinen vakadan, 1 Mayıs’ta tespit edilen son topluluk bulaşma vakasına kadar, arınma 65 gün sürdü. Yeni Zelanda, Covid-19’u sınırlandırmayı veya ortadan kaldırmayı hedefleyen az sayıdaki bölgelerden biridir (Çin anakarası, Hong Kong, Tayvan, Güney Kore, Vietnam, Moğolistan, Avustralya ve Fiji dahil). Çoğunun yeni salgınları oldu. İstisnalar ise Tayvan, Fiji ve Yeni Zelanda’dır.

Yeni Zelanda virüsten kurtulmak için üç tür önlem aldı:

1. Covid-19’un ülkeye girişini durdurmak için süreklilik arz eden sınır kontrolleri.
2. Toplulukların aktarımını durdurmak için kilitlenme ve sosyal mesafe.
3. Test, temas izleme ve karantina kullanarak vaka tabanlı kontroller.

Bu önlemler paketiyle birlikte salgını bastırma stratejisi izleyen Avrupa ve Kuzey Amerika’daki yüksek gelirli ülkelere kıyasla düşük vaka sayılarına ve ölümlere sahip oldular.

Avustralya, pandemiye Yeni Zelanda’ya çok benzer önlemler aldı ve çoğu eyalet ve bölgenin Yeni Zelanda ile aynı konumda olduğunu da unutmamak gerekiyor. Ancak Avustralya’da, Victoria ve daha az bir ölçüde de olsa New South Wales’de önemli bir vaka artışı görülüyor.

Aradaki temel fark, Yeni Zelanda’nın açıkça ifade edilmiş bir eleme stratejisine göre erken adım atması ve bunu agresif bir şekilde sürdürmesidir. Yoğun bir kilitlemenin, virüsü hızlıca söndürmede oldukça etkili olduğunu kanıtladılar. Kısacası, pandemiye güçlü ve kararlı bir yanıt, vakaları ve ölümleri en aza indirmede oldukça etkiliydi. Yeni Zelanda, OECD’deki en düşük Covid-19 ölüm oranına sahip ülkedir.

Kilitlenme sırasında tüm nedenlere bağlı ölümler de düştü. Bu gözlem, neredeyse kesin olarak bazı olumsuz uzun vadeli etkilere sahip olmasına rağmen sınırlamaların sağlık üzerinde ciddi olumsuz etkileri olmadığına işaret ediyor.

Virüsün ortadan kaldırılması, Yeni Zelanda’nın normale yakın duruma oldukça hızlı bir şekilde dönmesine izin vermiş ve Avustralya ile karşılaştırıldığında ekonomik hasarı en aza indirmiş gibi görünüyor. Ancak ekonomik etkinin önümüzdeki aylarda kendini hissettirmeye devam ettirmesi de muhtemeldir.

Geçtiğimiz sekiz ayda Covid-19’u çok daha iyi anladık. Etkili kontrol önlemleri olmadan, aylarca yıllarca küresel olarak yayılmaya devam etmesi oldukça muhtemeldir, sonuçta milyarlarca insanı enfekte edebilir ve milyonları öldürebilir. Yaşamını kaybeden enfekte kişilerin oranı % 1’in biraz altında görünmektedir.

Enfeksiyon, bazı insanlar için ciddi ve uzun vadeli sağlık sorunlarına neden olabilir. En büyük belirsizlikler, bu virüse karşı bağışıklığın enfeksiyon veya aşılama yoluyla gelişip gelişmeyeceği ve uzun süreli olup olmadığı ile ilgilidir. Antiviraller ve diğer terapötiklerle tedavi potansiyeli de ne yazık ki hâlâ belirsizdir.

Bu bilgi, eliminasyonu sürdürmenin muazzam faydaları olduğu görüşünü güçlendiriyor. Yeni Zelanda’da yaygın bir Covid-19 bulaşması yaşanırsa, Māori ve Pasifika popülasyonları üzerindeki etkisinin felaket olabileceği biliniyor.

Yüz maskelerinin kullanılması, uygun dijital araçlarla temas takibinin iyileştirilmesi, sınır yönetimine bilime dayalı bir yaklaşımın uygulanması ve özel bir ulusal halk sağlığı kurumuna duyulan ihtiyaç da dahil olmak üzere bu dönemi atlatmak için kritik önlemler olarak tanımlanıyor.

Sonuç olarak salgını ortadan kaldırmayı başarmak, risk yönetimi için oldukça stratejik bir yaklaşım benimsemeye bağlıdır. Bu yaklaşım, Covid-19 salgını riskini sürekli olarak düşük bir seviyede tutmak için optimal bir müdahale karışımı seçmeyi ve kaynakları en verimli şekilde kullanmayı içeriyor.

Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…